Dag 17; ma 30-5; 153 km; reisdag

Ik schrijf dit op dinsdag om 09.30 uur op het terras van het restaurant van camping "Tramp" aan de rivier de Wisla (of Weichsel zoals ik op school heb geleerd). Aan de andere kant van de rivier ligt Torun, een oude historische stad, werelderfgoed, waarover meer in het volgende verslag.

Gisteren was een echte reisdag. Ik had de afstand te overbruggen tussen Poznan en Torun, ca 150 km noordoost, normaliter iets om 2 dagen over te doen. Het was echter stralend weer, geen wolkje aan de lucht, de wind kwam uit het zuiden en de wegen zijn hier uitstekend. Dus ben ik maar op de pedalen gestapt.

Ik volgde de hoofdwegen nr 5 en later nr 15. Soms met en soms zonder vluchtstroken. Het was een echte vrachtwagenroute. Op de smalle stukken had ik soms een rijtje vrachtwagens achter me hangen die me niet konden passeren door tegemoet komend verkeer. Dan stopte ik maar even om ze voorbij te laten.

Dit deel van Polen is licht heuvelachtig, met eindeloos veel graanakkers waarvan aan de randen veel klaprozen en korenbloemen. Leeuwerikken heb ik weer diverse keren horen zingen.

Om de zoveel kilometer is er een dorp of een stadje. Als ik iets bijzonders zie ga ik even kijken. Zo kwam ik langs een soort openluchtmuseum waar 3 standerdmolens stonden weg te kwijnen (zie foto). In een volgend dorp passeerde ik een karakteristiek houten kerkje, deed me denken aan Scandinavië, dat jammer genoeg op slot zat (zie foto). In de stad Gniezno bezocht ik de kathedraal (zie foto), een soort bedevaartsplaats, denk ik, want er liepen heel wat bezoekers rond. Veel schoonheid kon ik niet ontdekken, maar eigenlijk gaat het daar natuurlijk ook niet om.

Eenmaal passeerde ik een lange file vrachtauto's, dat gaat heel gemakkelijk op de fiets, eenmaal was er net voor mij een ongeluk gebeurd met alleen blikschade voorzover ik kon zien maar wel de nodige consternatie, zelfs de brandweer kwam mij even later nog tegemoet rijden met loeiende sirenes.

Na ruim honderd kilometer had ik nog goede benen dus besloot maar door te rijden naar Torun. Ondertussen zat ik toch wel steeds ongemakkelijker op mijn zadel. Ik had wel een fietsbroek aan maar door het warme weer en de transpiratie was het toch wat gaan broeien daaronder denk ik. Zo langzamerhand leek ik letterlijk op de blaren te gaan zitten. Zo tegen 18.00 uur was ik blij dat ik eindelijk in Torun was na 153 km, voor mijn doen een record.

Pal voor Torun zag ik hier in Polen het eerste bord dat verwees naar een camping en dat leek me het proberen waard met dit mooie weer. Er bleek een restaurant en Internet. Eerst een goede douche genomen -achter zo'n plasje douchegordijn- en de kranen warm (blauw) en koud (rood) bleken verwisseld en daarna mijzelf maar eens goed ingevet met de babyzalf die ik op Romereis ooit nog eens ergens in Duitland had gekocht toen ik soortgelijke problemen had.

Morgen, vandaag dus, neem ik een rustdag, om een aantal redenen:
-om Torun te zien, moet de moeite waard zijn (werelderfgoed)
-rustdag na ruim 2 weken, zo halverwege de reis
-om eens uitgebreid de was re doen
-zou toch niet lekker op mijn zadel zitten (zie voorgaande)

Ivonne, leuk dat jullie mijn reis volgen, de ene dag is afwisselender dan de andere, soms ontmoet je mensen en heb je interessante gesprekken, soms spreek je niemand buiten de kontakten in restaurants etc.