Dag 7; vr 20 mei; 67 km; van west naar oost

Vannacht heb ik gedroomd over heksen die op bezemstelen achter mij aan door de lucht vlogen. Dat komt zeker van al die heksen die op elk routebordje hier in de Harz staan.

Op het advies van Frits vroeg opgestaan om het klokkenspel te horen en het figurenspel op het marktplein in Goslar. Je weet wel, hoog in een oud gebouw gaan een paar luikjes open en schuifelen wat figuurtjes ik meen ook hier heksen, heen en weer. Helaas, het getingel klonk goed -op de wijs van "altijd is Kortjakje" ziek, maar de deurtjes bleven dicht. Even later meende ik op te vangen dat de heksen zich verslapen hadden!

Het zonnetje scheen en via het plaatsje Oker passeerde ik al snel in het Eckertal de plek waar ruim 20 jaar geleden nog het IJzeren Gordijn de weg absoluut afsloot. Ooit hebben we hier tijdens een van onze Harzvakanties voorgestaan -het was 1971- en de sfeer was toen "unheimisch" om het in goed nederlands te zeggen. Nu stond er alleen nog een groot herinneringsbord en een monument dat op 11.11.1989 de grens open ging.

Verder op bleek geen verschil meer te zien tussen west en oost. In Wernigerode -een fraai Harzstadje- lunchte ik met Jan uit Hilversum, lange-afstandfietser op weg naar Praag en verder. De route liep verder langs de noordkant van de Harz, met veel klimmen en dalen maar ook fraaie vergezichten. Via Blankenburg arriveerde ik in Thale, waar ik van Jan had gehoord dat er een camping was bij een oud klooster. Jan stond hier al. Er was 's avondspits een barbecue waar we aan mee konden schuiven. Overigens was in de wijde omgeving geen internetverbinding te krijgen, teminste ik kon het niet vinden.

Morgen de Harz uit met bestemming Het stadje Bernburg aan de rivier de Saale.