Dag 26; wo 8-6; 126 km; saaie route

Af en toe moet je gewoon kilometers maken om bijo je doel te komen. En vandaag was zo'n dag. De route was totaal niet interessant maar het einde van de dag had toch toch nog een verrassing in petto, waarover straks meer.

Ik vertrok met stralende zon vanuit Sventoji in Litouwen. Mijn fietsgenoot Thomas - vroege vogel - was al een uur op pad. Ik wenste de familie de Ruiter uit Hengelo, ook met de fiets op weg naar St.Petersburg nog een goede reis. De vorige avond nodigden ze mij uit om een glas wodka te komen drinken en we hebben wat doorgepraat over onze
fietsreizen. Zij waren in verband met de beperkte geldigheid van het toeristenvisum -30 dagen - met de trein naar Marbork gereisd en vandaar gaan fietsen. Ik heb een zakenvisum voor 90 dagen dus ik kon rustig vanuit Bussum gaan fietsen om St.Petersburg te kunnen halen. In 30 dagen lukt dat echt niet heb ik wel gemerkt.

Na 10 km passeerde ik de grens Litouwen-Letland: verlaten douanekantoren en een politie-auto, die mij rustig door lieten rijden. De weg was de volgende 50 km rechttoe recht aan, asfaltweg van af en toe matige kwaliteit, brede grasbermen en links en rechts bos of grasland, weinig verkeer, maar een paar dorpen op afstand van de weg. Wel opnieuw uitstekend fietsweer met een frisse wind want ik fietste per slot van rekening nog dicht bij zee.

Na 50 km bereikte ik de havenstad Liepaja, in het Sovjettijdperk verboden gebied want hier lag de Russische Oostzeevloot, compleet met atoomonderzee-ers. Maar dat is inmiddels 20 jaar geleden. 20.000 Russen werden naar huis gestuurd en de stad is behoorlijk onder handen genomen.

Tot mijn verbazing werd ik ingehaald door mijn reisgenoot Thomas, die zei dat hij even in zee was gaan zwemmen en daarom achter geraakt was. Samen hebben we geluncht, de grootste Russisch Orthodoxe kerk bekeken in Letland en de resterende 60 saaie kilometers samengefietst, om de beurt op kop, want wij wilden de regen en het onweer voorblijven dat ons dreigde in te halen.

Om 17.00 uur waren we op de Marina camping in Pavilosta. Die ligt pal aan het haventje. Wij zijn de beide enige gasten. Snel tent opgezet en gedoucht. Tijdens het douchen een hevige regenbui.

Om bij het enige restaurant hier te komen werden we overgezet met de watertaxi naar de andere kant van de haven. Tijdens het eten raakten we in gesprek met Girt, een Let, trots op zijn land. Je kon hem alles over Letland vragen en overal hij hij een antwoord op.

Na afloop van het eten bood hij ons een boottochtje aan in een nieuwe eikenhouten elektrische sloep, gebouwd naar oud model. We gingen zelfs een eindje de Oostzee op. Er stond nog een behoorlijke deining. Met de zon en de cumuluswolken was het een prachtig gezicht. Mooie afsluiting van de dag.

Morgen nog even de kust volgen en dan pal oost, richting Riga, ruim 200 km fietsen, mischien met rugwind in 2 dagen