Dag 27; do 9-6; 67 km; gezwommen in de Venta

Bedankt voor de commentaren van de aandachtige lezers. inderdaad zit ik op dit moment in Letland en niet in Estland. Ik moet er zelf nog elke keer bij nadenken omdat het rijtje Estland, Letland, Litouwen er zo ingeheid zit dat andersom denken steeds moeilijk is. Ik heb het inmiddels in het vorige verslag aangepast.

We, fietsgenoot Thomas uit Gottingen en ik, vertrokken
om 08.00 uur uit Pavilosta. De zon scheen uit een wolkenloze lucht en het beloofde weer zeer warm te worden. In Jurkalne dronken we koffie bij een filmset die bezig was met scènes op te nemen voor een film over D-Day met compleet nagebouwde bunkers en al.

Na Jurkalne verlieten we de Oostzeekust en fietsten pal oost richting Riga, de hoofdstad van Letland. Het werd al snel heuvelachtig, dus flink klimmen en dalen over een overigens rustige verbindingsweg tussen een aantal dorpen. Na 67 km reden we Kuldiga in, een nostalgisch oud stadje met veel houten huizen.

We lunchten midden in het centrum op een terras boven een riviertje en stonden voor de keus: verder fietsen of in Kuldiga blijven. De eerst volgende 40 km zou er geen overnachtingsmogelijkheid zijn en het was zo bloedheet.Bovendien was er in Kuldiga een interessant gelegen hostel met kampeergelegenheid, dus de keuze was snel gemaakt. We vonden het wel goed voor vandaag.

Om 14.00 uur waren we op de camping met uitzicht op de breedste waterval van Europa (249 meter; zie de foto's). Na het gebruikelijke tent opzetten, douchen en de was doen (+ een boze hostelbazin omdat we voor de was warm water hadden gebruikt in de keuken), eerst heerlijk in de schaduw een middagdut gedaan.

Bij de waterval van ongeveer 2 meter hoog, maar echt een hele breedte, werd gezwommen en gedoken. Ik kon niet de verleiding weerstaan om het eerste ook te doen, het laatste niet. Per slot van rekening heb ik mijn zwembroek niet voor niets meegenomen. Het water was heerlijk.

Toen we op het punt stonden om in het stadje te gaan eten kwam de fam. Ruiter uit Hengelo het terrein op fietsen (zie dag 26). Het was al na zessen, ze hadden bijna 100 km gefietst in de hitte. Ik had met ze te doen. Gisteren hadden ze ook al veel pech gehad met de route en het vinden van een camping. Eerst na 20.00 uur waren ze ergens aangekomen in the middle of nowhere. Wie weet is er vanavond weer wodka.

Tot nu toe verloopt mijn reis bijzonder voorspoedig. Her is wel bijzonder warm geweest de laatste dagen maar ik voel me goed, ook mijn Koga geeft geen krimp en het kamperen, met meestal om een uur of vijf gewekt worden door een vogelconcert, ervaar ik als prettig. Overigens vannacht afgewisseld door het geruis van de waterval.

Morgen is de bedoeling ca 90 km te fietsen naar een stadje met de naam Tukums. We staan vroeg op, eerst zwemmen bij de waterval en dan op pad in de ochtendkoelte.