Dag 28; vr 10-6; 138 km; waar zijn de campings?

Gisteravond was het niet gelukt alle foto's op de weblog te zetten. Vanochtend heb ik er nog een paar bijgezet. Wie mij in zwembroek wil zien moet even terug naar gisteren. Het kleurverschil op armen en benen komt niet omdat ik mij niet was maar door de zon die nu al enkele weken elke dag schijnt.

Ook vandaag was her opnieuw uitzonderlijk goed fietsweer. Een heerlijk zonnetje en een matig fris windje. Bovendien was het asfalt van goede kwaliteit. Ik begon de dag trouwens om half zeven met zwemmen + douche onder de waterval in de rivier de Venta bij de camping. Weer eens wat anders. Ik maakte ook nog even een foto van de langste bakstenenbrug van Europa, waar we ook al uitzicht op hadden vanaf de camping (zie foto).

Samen met Thomas uit Duitsland waar ik nu al een paar dagen mee samen fiets, was het opnieuw pal oost. Na een 40 km gingen we op zoek naar een kop koffie. In het dorp Sabine stopte Thomas. Ongelukkigerwijs raakte zijn rechtervoortas de trottoirband, hij verloor zijn evenwicht, kon zijn voet niet zo snel uit het klikpedaal losmaken en viel pardoes opzij op straat. Ik schrok me een ongeluk. Gelukkig bleef het bij wat blauwe plekken en een schaafwond. Ik heb die klikpedalen nooit willen gebruiken juist om deze reden.

In Sabine ligt ook de meest noordelijk gelegen wijngaard in Europa. Ook even op de foto gezet. Stelt niet veel voor, eigenlijk helemaal niets.

In het stadje Kandava geluncht, uiteraard met koude soep. Het landschap waar we doorheen reden leek wel wat op Klein Zwitserland, heuvelachtig, weiden en bossen en redelijk dicht bewoond met af en toe fraaie dorpen. Tot nu toe viel me vooral op hoe leeg dit land Letland is. Er waren dacht ik ook maar anderhalf miljoen mensen.

Na een stuk autoweg en het stadje Tukums gingen we op zoek naar de camping bij Niedras. Die was nergens aangegeven. De volgende camping bleek eveneens onvindbaar. Inmiddels hadden we de 100 km gepasseerd en reden we langs de Oostzee richting De hoofdstad Riga.

Eindelijk bij Jurmala vonden we via de GPS van Rhomas de camping Nemo waar we om half zeven aankwamen. Overigens waren al die kilometers geen straf want de zon scheen, het was lekker fris en een mooie omgeving.

De camping staat vol met een soort huisjes, rijkelijk nog voorzien van eterniet golfplaten, wat denk ik in Nederland ondenkbaar zou zijn. Het camping restaurant was in de verbouwing maar de campingbazin zorgde er persoonlijk voor dat we nog wat te eten kregen.

Morgen naar Riga. Dat is nog maar ca 20 km. Ik ga de stad bekijken en zal er denk ik ook overnachten.

Jack: goede fietstocht toegewenst. We praten later wel een keer bij; ook groeten aan Mieke.
Tonnie: ik lees al mijn mails dus ook die over de VMDB en je lotgenotenlijn. Heb ik af en toe wat om over na te denken op de fiets.