Dag 11; di 24-5; 110km; door de dennenbossen

De route liep vandaag tot mijn verbazing grotendeels pal noord en zelfs enige tijd Noord-west. Geen wonder dat ik veel kilometers moet maken om in Berlijn te komen. Dat lukte vandaag dan ook niet. Wel tot Potsdam en dan is het nog ruim 30 kilometer naar Berlijn.

Vandaag ging ik door de 1000 km. Tot nu gaat de reis vlot. Er is wel een elastiek van mijn bagagetas achter geknapt maar dat kon ik provisorisch repareren. Ook heb ik mijn zwarte Corsica-pet, die mij trouw heeft vergezeld naar Rome en Jeruzalem, ergens in Wittenberg laten liggen. Kon een slechtere plaats zijn.

Voor de rest geen mankementen aan fiets en berijder, niet tenminste dat ik mij bewust ben. Op mijn stuurtas zit nog steeds het beschermengeltje dat ik vorig jaar van Henriëtte kreeg en in de rechter bovenhoek van mijn kaartenhouder zit nog de blauwe kraal die geldt als de bescherming tegen het boze oog gekregen van Margriet. Misschien helpt dat ook.

Vandaag eindeloos door natuurgebieden gereden met vooral dennenbossen gereden, veel grove dennen, met kaarsrechte stammen, en alleen bovenin wat takken. Wel regelmatig dorpjes die al oost-europees aandoen met lange rijen aaneensluitende bouw aan een brede straat. In de meeste dorpen liggen nog kinderhoofdjes in de straten. Hierop is vrijwel niet te fietsen, dus of fors snelheid minderen of het trottoir opzoeken. Meestal het laatste.

Ik sta nu op de camping Sanssouci in Potsdam, uiteraard genoemd naar het gelijknamige slot dat hier in de buurt staat. Aanvankelijk was ik op zoek naar een hotel, want het begon te waaien en te regenen maar alle hotels waren vol (in mijn prijsklasse tenminste). Omdat de zon weer ging schijnen heb ik de tent weer opgezet, pal aan de Templiner See, waar druk op wordt geroeid en gezeild. Eigenlijk veel beter dan een hotel. Er is een restaurant (asperges gegeten) en internet dus wat wil je nog meer. Bovendien staat er een Hollands echtpaar naast me die de R1 fietsen tot Berlijn.

Ik hoop dat het lukt vanavond foto's te plaatsen want gisteren ging het niet. Ik ben er nog niet achter waarom niet. Die houden jullie dus nog tegoed.

Morgen fiets ik op mijn dooie akkertje door Berlijn. De route gaat onder de Brandenburgertor door, onderweg hoop ik nog een en ander te bekijken.

Tonnie: ik heb aan jullie gedacht toen je zat te vergaderen, maar niet al te veel. Gelukkig is alles in goede handen. Een goedafscheid op de Hogeschool toegewenst en nu je toch tijd genoeg krijgt is fietsen misschien wat voor je.