Dag 22; za 4-6; 81 km; naar Frombork

Het was een klein wereldje toen ik vanmorgen om 7.00 uur mijn tent openritste. Het kasteel bij Malbork was compleet in de mist verdwenen. Om een uur of negen brak de zon door die de rest van de dag bleef stralen. Het is helder, de wind maakt het fris, kortom opnieuw een dag ideaal fietsweer.

Mijn doel voor vandaag was de stad Frombork (of de oude Duitse naam Frauenburg), maar 2500 inwoners maar wel 700 jaar oud. Tot de stad Elblag nam ik hoofdweg nr 22, die een niet al te drukke, door grote eiken omzoomde weg, bleek te zijn. In het oude centrum van Elblag de St.Nikolai-Dom bekeken en koffie gedronken. Vervolgens via fraaie binnenwegen met veel bomen en dus schaduw, naar het noorden richting Oostzeekust.

In het dorpje Kadyny (Cadienen) geluncht bij een oude zomerresidentie van Kaiser Wilhelm II. Je waant je 100 jaar terug in de tijd in een oud Duits dorp. Op dat moment passeerde een colonne van ik schat enkele honderden motorrijders die een pleziertocht aan het rijden waren. Het hele dorp was uitgelopen.

Ik was goed op schema en had nog een paar uur om Frombork te bekijken. Op een heuvel staat weer een groot bakstenen complex met o.à. een grote gotische kerk uit de 12e eeuw die overigens van binnen compleet barok is. Hier in Frombork kwam ik ook onze vriend Kopernikus weer tegen, de astronoom, waarvan ik in Torun het geboortehuis heb bezocht en die hier een groot deel van zijn leven heeft gewoond en in de Domkerk begraven ligt. Ik was te laat om zijn planetarium nog te zien. Jammer komt de volgende keer wel.

Het was een drukte van belang in Frombork. Er bleken allerlei Middeleeuwse aktiviteiten georganiseerd. Er liepen veel Middeleeuwers rond die zich in onze tijd duidelijk niet erg thuis voelden.

In het stadje heb ik gegeten, het lievelingsgrecht van Kopernikus volgens het menu. Dat bestond uit in honing gebakken eend met een gepofte appel. Smaakte me goed, maar eigenlijk smaakt alles me voortreffelijk na een dag fietsen, als het maar veel is. Daarna nog even het haventje bekeken. Immers Frombork ligt aan de Oostzee. Een paar kilometer ver in zee ligt een langgerekte duinenrij waar je tegen aan kijkt, genaamd: "Frische Nehrung". Over een paar dagen gaat mijn route ook ongeveer 100 km over zo'n Nehrung

In een volgend restaurant, genaamd Kopernikus, maar dit heeft wel Wifi, zit ik nu te tikken op mijn I-pad. Achter me hoorde ik Hollands spreken. Bleek de familie Huitsing te zijn uit Zijldijk in de provincie Groningen. Zij zijn hier gewoon met de auto op vakantie en slapen en hotels. Zij reizen ook door naar de Baltische staten, maar evenmin via Russisch Kaliningrad. Teveel gedoe met een visum. En met de auto rij je er immers zo omheen.

Ik sta nu op camping Frombork. Camping is eigenlijk teveel gezegd. Er staan 3 campers en ik als enige met een tent. Het sanitair kan er net mee door. Uit de douche kwam lauw water. Vond ik niet zo erg want dat koelt beter af. Er staan ook een tiental blokhutten te vervallen. Die zie je hier op alle campings, maar zelden zijn deze verhuurd. Verder heb ik zicht op een soort manege, kortom een rommeltje al met al. Maar wel weer heerlijk buitenlucht om in te slapen en goedkoop (omgerekend nog geen 4 euro).

Morgen de Russische grens over en dan naar Kaliningrad (het oude Konigsberg), ongeveer 80 km. Volgens de Fam. Huitsing moet ik bij de grens wel rekenen op 2 uur wachttijd. We zullen zien.