Dag 35; vr 17-6; 102 km; naar de Oostzee
Door: Henkfietstnaarsintpetersburg
Blijf op de hoogte en volg Henk
17 Juni 2011 | Estland, Toila
Het zonnetje scheen vanochtend in Mustvee weer volop. Ik had een goede (en lange) nachtrust genoten in het B&B en kon er weer tegen. Na het ontbijt en mijn bijdrage aan het gastenboek (zie foto), vertrok ik richting noorden.
Mijn reisdoel was Toila een badplaatsje aan de Oostzeekust. Volgens de route globaal 140 kilometer, dus te ver voor 1 dag. Dus heb ik een 2-tal slingers door het binnenland uit de route geschrapt en hoofdweg nr 3 genomen. Dit scheelde ca 40 kilometer fietsen.
Ik had alle omstandigheden mee: zon, niet te warm, wind achter en een gladde asfaltweg, niet al te heuvelig. Mijn gemiddelde snelheid vandaag was 21,7 km per uur, een record tot nu toe. Ook ging ik vandaag, na 35 dagen door de 3000 km grens.
Op de route langs het Peipsi-meer volgde het ene vakantiepark op het andere. Het viel me op dat er toch wel erg weinig toeristen waren en dat veel van die vakantiehuisjes er haveloos bij staan. Waarschijnlijk gaan de Esten ook liever per vliegtuig naar de zon in plaats van naar een meer waar het wemelt van de muggen.
De bermen langs de weg stonden vol bloemen. Altijd een aardig gezicht. De bloei is hier later doordat het zo noordelijk is. De boerenjasmijn en de seringen staan hier nu volop te bloeien.
In Toila sta ik op een camping aan de rand van een klif. Met een trap 166 treden naar beneden en je staat op het (keien)strand van de Oostzee. Ook op de camping staan een aantal blokhutten, de meeste zijn leeg. Tegenover de camping staat een groot luxe hotel. Daar zit ik nu te tikken in het restaurant. De soep alleen al was al duurder dan een nacht slapen, incl. douche, op de camping (=EUR 3,60).
Ik maakte een ommetje over het strand, liep even verderop weer omhoog de klif op en kwam uit op een groot Duits oorlogskerkhof. Hier liggen 2000 soldaten begraven, gesneuveld in 1944 bij gevechten tegen het oprukkende Russische leger.
Morgen, na ca 50 km, bij Narva de Russische grens over. St.Petersburg is dan nog ongeveer 175 km. Ik ben benieuwd.
Mijn reisdoel was Toila een badplaatsje aan de Oostzeekust. Volgens de route globaal 140 kilometer, dus te ver voor 1 dag. Dus heb ik een 2-tal slingers door het binnenland uit de route geschrapt en hoofdweg nr 3 genomen. Dit scheelde ca 40 kilometer fietsen.
Ik had alle omstandigheden mee: zon, niet te warm, wind achter en een gladde asfaltweg, niet al te heuvelig. Mijn gemiddelde snelheid vandaag was 21,7 km per uur, een record tot nu toe. Ook ging ik vandaag, na 35 dagen door de 3000 km grens.
Op de route langs het Peipsi-meer volgde het ene vakantiepark op het andere. Het viel me op dat er toch wel erg weinig toeristen waren en dat veel van die vakantiehuisjes er haveloos bij staan. Waarschijnlijk gaan de Esten ook liever per vliegtuig naar de zon in plaats van naar een meer waar het wemelt van de muggen.
De bermen langs de weg stonden vol bloemen. Altijd een aardig gezicht. De bloei is hier later doordat het zo noordelijk is. De boerenjasmijn en de seringen staan hier nu volop te bloeien.
In Toila sta ik op een camping aan de rand van een klif. Met een trap 166 treden naar beneden en je staat op het (keien)strand van de Oostzee. Ook op de camping staan een aantal blokhutten, de meeste zijn leeg. Tegenover de camping staat een groot luxe hotel. Daar zit ik nu te tikken in het restaurant. De soep alleen al was al duurder dan een nacht slapen, incl. douche, op de camping (=EUR 3,60).
Ik maakte een ommetje over het strand, liep even verderop weer omhoog de klif op en kwam uit op een groot Duits oorlogskerkhof. Hier liggen 2000 soldaten begraven, gesneuveld in 1944 bij gevechten tegen het oprukkende Russische leger.
Morgen, na ca 50 km, bij Narva de Russische grens over. St.Petersburg is dan nog ongeveer 175 km. Ik ben benieuwd.
-
17 Juni 2011 - 19:07
Henk & Alien:
In het begin hadden we nog herkenningspunten maar verder dan Polen zijn wij niet geweest.
Nu volgen wij met interesse de verslagen van je tocht. Je hebt - zonder gezelschap - wel veel tijd om na te denken.
Reina zit nu in Ierland. Zij heeft een mooie mandala voor de verjaardag van Henk gestuurd.
Hij zag daar de landkaart van Afrika in.
Wij hebben grote bewondering voor je uithoudings- en doorzettingsvermogen.
Veel succes met de rest van de tocht! -
17 Juni 2011 - 19:36
Tonnie :
Hallo Henk,
Wat een doorzettingsvermogen heb jij. En dan ook nog voor een habbekrats op de camping staan. Ik had al lang in dat luxe hotel gelegen. Foto's zijn heel mooi, die Momfer de Mol had ik graag gezien.
Je nadert je doel, wij (vmdb) missen jou, groet Tonnie -
18 Juni 2011 - 06:04
Hankl:
Die getekende fiets vind ik uitzonderlijk, en zo natuurgetrouw terwijl je nooit op afstand jezelf voorbij hebt zien rijden.
Henk goede tocht, Han
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
