Dag 38; ma 20-6; 39 km; in St.Petersburg

Na 38 dagen en 3348 km stond ik vanmiddag om13.00 uur bij de Hermitage in het hartje van St.Petersburg. Het gaf een voldaan gevoel. Toch wel een unieke reis zo dwars door Europa.

Een reis door 7 landen, door afwisselende natuurgebieden, zoals de Harz en de Kurdische Nehrung. Ook een reis door de tijd, van de Duitse Ridderorden uit de Middeleeuwen tot de Baltische landen Estland, Letland en Litouwen die nog maar ruim 20 jaar zelfstandig zijn. Veel steden gezien onderweg, zeer fraaie historische stadjes zoals Wittenberg in Duitsland en Korun in Polen. Ook nogmaals geconstateerd wat voor ellende WO2 in al deze landen heeft aangericht. Hoeveel mensenlevens die oorlog heeft gekost, hoeveel moois verloren is gegaan en hoeveel lelijks ervoor in de plaats teruggekomen is (Kaliningrad!).

Hoewel ik maar een handjevol mensen ontmoet en gesproken heb die ook op de fiets naar St.Petersburg waren -oa Theo uit Zürich en An en Aad uit Hengelo, toch vrijwel dagelijks kontakten gehad met anderen, al of niet op de fiets, al of niet Hollands. Niet te vergeten Thomas uit Gottingen waar ik bijna een week mee ben opgetrokken en die morgen met de boot van Tallin naar Helsinki vaart.

Maar goed, ik zit nu in St.Petersburg, wel het doel van mijn reis maar nog niet het einde. De bedoeling is nog naar Helsinki te fietsen en vandaar met de boot naar een Duitse haven en dan naar huis. Hoe ik in Helsinki kom moet ik nog uitzoeken.

De reis vandaag, alhoewel door een miljoenenstad was relatief eenvoudig. Tussen Peterhof en St.Petersburg ligt eigenlijk maar weg van zo'n 40 km lengte. Hierover ging de tsaar naar zijn buitenverblijf. Bij het binnenfietsen van de stad mijn 4e T-34 tank gezien uit WO2. Deze stond als monument aan de rand van de oude stad. Tot zover waren de Duitsers opgerukt bij het beleg van destijds Leningrad.

Vannacht had het in Petershof nog hard geregend. Ik werd wakker van het geroffel van de regen op de zinken daken achter het hotel. Vanmorgen was het zwaar bewolkt. Gelukkig was het droog. Gelukkig hier ook goede wegen, geen kuilen in de weg, geen plassen op straat. Peterhof en St.Petersburg zijn in dat opzicht toch wel visitekaartjes voor Rusland.

Mijn 1e doel was het vinden van een hostel. Ik had een lijstje gemaakt van alle hostels binnen ongeveer 1 km afstand van de Hermitage. Op het 1e adres zat nu een schoonheidssalon, op het 2e adres stond de naam nog wel op de gevel maar geen verdere aktiviteiten. Op het 3e adres was het raak. Hostel Griboedova in de Grazhdanskaya had nog een stapelbed vrij (op een totaal van 10 op 1 kamer). Dat was even slikken. Ik moest terug denken aan de refugio's in Spanje op mijn reis naar Santiago de Compostella, maar daar had ik prima geslapen dus waarom ook niet. Bovendien was het goedkoop en er is Wifi. Ik heb voor 2 nachten besproken.

Daarna ben ik een wandeling door de stad gaan maken: langs de St. Izaäk kathedraal, langs het grote ruiterstandbeeld van Peter de Grote, langs de rivier de Newa, langs de Hermitage, over het grote plein met de Alexander zuil en vandaar naar de Nevsky Prospekt, de belangrijkste boulevard van St.Petersburg.

Op de Nevsky Prospekt nog gespeurd naar herinneringen aan de Ruslui uit Vriezenveen die met huifkarren destijds in enkele weken tijd naar St.Petersburg reden om zaken te doen. Vrijwel aan het begin van de Nevsky Prospect staat nog de Hollandse Kerk, ingewijd in 1834. Nu is het een bibliotheek. In een restaurant op de Nevsky Prospekt Russisch gegeten. Ondertussen was het gaan regenen en enigzins nat kwam ik weer in het hostel terug.

Morgen staat er een bezoek aan de Hermitage op het programma + plannen terugreis.